Amerika doğumlu Mary Cassatt, sanatsal eğitimi için Fransa'ya gitti, hayatının ve kariyerinin çoğunu orada geçirdi. Orada yeteneğiyle Edgar Degas gibi çağdaşlar tarafından tanındı ve Paris'te İzlenimciler ile sergilenen tek Amerikalı sanatçı oldu. Kadın portreleri ve günlük anlarda yakalanan anne ve çocuk portreleri onun imza konularıydı. Hem üslubu hem de kadınların iç yaşamlarına dair anlayışlı çağrışımlarıyla, 19.yüzyılın sonlarına ait belirgin bir şekilde modern bir sanatçıydı.
Mary Cassatt'ın Biyografisi
Çocukluğu ve Eğitimi
Mary Stevenson Cassatt, rahat bir üst-orta sınıf ailede doğdu: babası başarılı bir borsacıydı ve annesi müreffeh bir bankacılık ailesine aitti. Cassatt'lar 1851'den 1855'e kadar Fransa ve Almanya'da yaşadılar ve genç Mary'ye Avrupa sanat ve kültürüne erken bir maruz kalma sağladı. Ayrıca çocukken Fransızca ve Almanca öğrendi; bu dil becerileri, yurtdışındaki kariyerinde ona iyi hizmet edecekti. Çocukluğu hakkında çok az şey biliniyor, ancak Gustave Courbet, Jean-Baptiste-Camille Corot, Eugène Delacroix ve Jean-Auguste-Dominique Ingres'in sanatını görebileceği 1855 Paris Dünya Fuarı'nı ziyaret etmiş olabilir. diğer Fransız ustaları.
1860 yılında, 16 yaşındayken, Cassatt, Pennsylvania Güzel Sanatlar Akademisi'nde iki yıllık eğitime başladı. 1865'te ailesinden sanat eğitimine yurtdışında devam etmesine izin vermelerini istedi. İlk baştaki şüphelerine rağmen, kabul ettiler. Paris'e taşındı ve Jean-Léon Gérôme ile çalıştı. 1870'den 1871'e kadar Amerika Birleşik Devletleri'ne kısa bir dönüş yaptıktan sonra, sanatsal kaynak ve fırsat eksikliğinden dolayı hüsrana uğradı, tekrar Paris'e doğru yola çıktı. 1870'lerin başında, Diego Velázquez, Peter Paul Rubens ve Antonio da Correggio gibi sanatçıların çalışmalarına aşina olduğu İspanya, İtalya ve Hollanda'ya da gitti.
Orta Yaşları
1874'te Cassatt, Paris'te bir stüdyoya yerleşti. Üç yıl sonra, ailesi ve kız kardeşi Lydia, Fransa'da ona katıldı. Ailesi, 1870'lerin sonlarında ve 1880'lerde tiyatro ve operada, bahçelerde ve salonlarda çağdaş kadınların birçok görüntüsünü içeren çalışmaları için model olarak hizmet etti. Daima tek fikirli ve kendine güvenen Cassatt, daha sonra söylediği gibi, "kadınların ciddi işler yaptıkları takdirde tanınmak için savaşmak zorunda olmadıkları" bir şehirde sanatına odaklanma fırsatı buldu.
Cassatt, 1872 Salonu'nda kabul edilen ve övülen bir tablosunu aldı ve sonraki birkaç yılın Salonlarında çalışmalarını sergiledi. Ancak, 1875'te Salon tarafından bir eseri reddedilince ve 1877'de de hiçbir eseri kabul edilmeyince, Paris'in resmi sanat dünyasının siyaseti ve geleneksel zevkleri karşısında hayal kırıklığına uğradı. Sanatçı Edgar Degas, 1877'de onu İzlenimciler olarak bilinen bağımsız sanatçılar grubuna katılmaya davet ettiğinde çok sevindi. Zaten Degas'ın sanatının hayranıydı ve kısa süre sonra Degas ile yakın arkadaş oldu; ikisi sık sık yan yana çalışarak birbirlerini cesaretlendiriyor ve öğüt veriyorlardı. Bu çevredeki diğer sanatçılarla da sosyalleşti. Örneğin Camille Pissarro, Cassatt'a akıl hocalığı yapan grubun daha yaşlı bir üyesiydi. Berthe Morisot, Empresyonistlerle birlikte sergi açan bir diğer kadın sanatçıydı; Cassatt'la yakın bir çağdaştı ve Cassatt'ın ev sahneleri üzerindeki konsantrasyonunu paylaştı.
Cassatt, 1879'dan itibaren Paris'te Empresyonistlerle çalışmalarını sergiledi ve 1886'da New York'taki Durand-Ruel galerilerinde düzenlenen Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilk büyük Empresyonist sanat sergisine dahil oldu. Çağdaş yaşamın hızlı bir şekilde yakalanan anlarına Empresyonist bir vurgu ile ev içi iç mekanlarda kadın sahnelerinde uzmanlaşmaya devam etti ve tekniğini yağlı boya ve çizimden pastel ve baskı resme kadar genişletti. Japon sanatı, 1878 Exposition Universelle'de tanıtıldığından beri Paris'te çok popülerdi ve Cassatt (birçok İzlenimci gibi) görsel araçlarını kendi çalışmasına dahil etti. Aynı zamanda Empresyonistlerle akademik sanatın modasının geçtiğine dair genel bir kanaati ve gündelik modern yaşamı tasvir etmenin yeni yollarını keşfetme taahhüdünü paylaştı. 1880'lerde Cassatt, özellikle anneleri ve çocukları hassas tasvirleriyle tanınıyordu. Bu eserler, tüm kadın tasvirleri gibi, belirli bir nedenden dolayı böylesine popüler bir başarıya imza atmış olabilir: Birçok kadının aslında oy haklarıyla ilgilenmeye başladığı bir zamanda, kadınların ev içi rollerini idealleştirmeye yönelik toplumsal bir ihtiyacı doldurdular. , kıyafet reformu, yüksek öğrenim ve sosyal eşitlik. Yine de Cassatt'ın üst-orta sınıf ve üst sınıf kadınları tasvirleri asla basit değildi; Empresyonist tekniğinin havadar fırça işçiliğinin ve taze renklerinin ardındaki anlam katmanlarını içeriyorlardı. Cassatt'ın kendisi hiç evlenmedi ya da çocuğu olmadı, bunun yerine tüm hayatını sanatsal mesleğine adamayı seçti. Cassatt'ı 1893 Dünya Kolomb Sergisi için bir duvar resmi yapmaya davet eden ve "kadınların bir şey değil, biri olması gerektiğini" düşünen bir iş kadını ve hayırsever olan Bertha Honore Palmer'ın ilerici tavrını paylaştı ve takdir etti.
Son Zamanları
1900'den sonra, Cassatt sağlığı bozuldu ve görme yeteneği bozuldu. Ancak, Pierre-Auguste Renoir'den Amerikalı koleksiyonerler Harry ve Lousine Havemeyer'e kadar Fransa'daki diğer sanatçılar ve önemli sanat dünyası figürleriyle yakın dostluklar sürdürdü. O ve Degas, 1890'ların sonundaki kötü şöhretli Dreyfus olayı sırasında (Cassatt, Pissarro ve Monet gibi, Dreyfus yanlısıydı, Degas ise Dreyfus'un yanında yer aldı) sırasında arkadaşlıklarında bir çatlağa maruz kalsalar da, daha sonra barıştılar. 1904'te Cassatt, Fransız hükümeti tarafından kültürel katkılarından dolayı tanındı ve ona Chevalier of the Legion d'honneur nişanı verildi. Amerika Birleşik Devletleri'ne son ziyaretini 1908'de yaptı. Bu zamana kadar birçok kişisel kayıp yaşadı; sevgili kız kardeşi Lydia, uzun bir hastalıktan sonra 1882'de öldü ve Pennsylvania Demiryolunun başkanı olan erkek kardeşi Alexander, 1906'da öldü.
1914'e gelindiğinde, artan körlüğü nedeniyle Cassatt, sanatını sergilemeye devam etmesine rağmen artık çalışamaz hale geldi. Paris'in elli mil kuzeybatısında, Le Mesnil-Theribus'ta bulunan bir şato olan kır evine dönmeden önce, Birinci Dünya Savaşı sırasında öncelikle Grasse'de yaşadı. Cassatt, 14 Haziran 1926'da öldü.
Mary Cassatt'ın Mirası
Cassatt 1910'lara kadar aktifti ve son yıllarında Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'nde modernizmin ortaya çıkışına tanık oldu; ancak, imza stili tutarlı kaldı. 1920'lerde ölümünden sonra İzlenimcilik için azalan eleştirel beğeni, diğer sanatçılar üzerindeki etkisinin sınırlı olduğu anlamına geliyordu. Bir istisna, 1920'lerde "Beaver Hall Group" olarak bilinen Kanada'nın Montreal kentinde yaşayan bir grup kadın sanatçıydı. Bu, profesyonel kadın sanatçıların önemli bir rol oynadığı ilk Kanada sanat derneğiydi ve üyeleri (Mabel May, Lilias Torrance Newton ve Prudence Heward dahil) Cassatt'ın birlikte yakın çalışma ve yurtdışında çalışma örneğini izledi. Cassatt ayrıca Paris'te İzlenimciler ile çalışan Kaliforniya doğumlu bir sanatçı olan Lucy Bacon'u da etkiledi.
Bununla birlikte, Cassatt'ın sanat tarihindeki konumu, 20. ve 21. yüzyılın sonlarında önemli ve etkili olmuştur. John Singer Sargent ve James McNeill Whistler ile birlikte 1800'lerin sonlarındaki en önemli Amerikan gurbetçi sanatçılarından biri olarak kabul edilir. Aynı zamanda kadın sanatçılar üzerine etkili araştırmaların odak noktası oldu ve çalışmaları Griselda Pollock ve Linda Nochlin gibi önemli feminist sanat tarihçileri tarafından tartışıldı. Cassatt'ın en kamusal mirası, onun çalışmalarını ve Avrupalı çağdaşlarının çalışmalarını toplayan ve daha sonra müzelere miras bırakan Amerikalı patronlar üzerindeki etkisi olabilir. Öne çıkan bir örnek, geniş İzlenimci sanat koleksiyonu şimdi New York'taki Metropolitan Sanat Müzesi'nin bir parçası olan yakın bir arkadaş olan Louisine Elder Havemeyer'di.
Mavi Koltuktaki Küçük Kız
Olgun kariyerinin bu önemli çalışmasında Cassatt, genç bir kızı ev içi bir iç mekanda tek başına canlandırmayı seçti. Görünür fırça çalışması ve figürün resmi olmayan pozu, İzlenimciliğin ayırt edici özellikleridir; asimetrik kompozisyon, yükseltilmiş bakış açısı, sığ alan ve sahnenin ani kırpılması, Japon sanatının etkisini gösterir. Cassatt ayrıca bu görüntünün inşasına kendi zekice gözlemlerini de getiriyor. Degas'ın bir arkadaşının çocuğu olan kız, izleyiciye genç yaşını hatırlatan geniş, kendinden emin olmayan bir şekilde oturuyor ve etrafındaki yetişkin mobilyaları tarafından cüce edilmesi, bazı kişilerin beceriksizliğini ve izolasyonunu çağrıştırıyor.
HØGHHEIM Store'daki Mavi Koltuktaki Küçük Kız ürünlerine ulaşmak için tıklayınız.
Loge'da
Bu tuval, Paris'teki ünlü bir tiyatro olan Comedie-Francaise'de gündüz performansına katılan şık bir kadını gösteriyor. Kadının profili, opera gözlüklerini gözlerine doğru kaldırırken arkasındaki kutu koltukların kırmızı kadife ve yaldızlı dekorasyonuna karşı çıkıyor. Elbisesinin siyahı, arka planda, birkaç kutu aşağıda ona kendi gözlükleriyle bakan bir adam da dahil olmak üzere, diğer figürlerin kıyafetlerinde yankılanıyor. Cassatt, iyi giyimli seyircilerin birbirleri için kendi performanslarını sergiledikleri gerçeğini kavrayışlı bir şekilde kavradı. Ana figür, kendisi erkeğin bakışlarının öznesi olurken, sahneyi izliyor ya da diğer tiyatro oyuncularını gözlemliyor olabilir; bu arada kadının hemen yanına yerleştirilen izleyici tüm sahneyi alır. Cassatt 1878'de Boston'da Loge'da sergisini açtığında, bir eleştirmen Cassatt'ın çalışmasının "çoğu insanın gücünü aştığını" yazarak onu övdü.
Lydia Sabah Gazetesini Okurken
Cassatt'ın ablası Lydia, sanatçının en sevdiği modellerden biriydi. Bu resimde Lydia, elbisesi ve yüzü arka planla aynı gevşek, tüylü fırça darbeleriyle boyanmış ve çapraz olarak poz vermiş figürünü asimetrik kompozisyona kilitleyen koltuğu ile profilde oturuyor. Beyaz, gül, açık maviler ve taze yeşilden oluşan tipik Empresyonist palet, neşeli bir ruh hali uyandırıyor, ancak bu aynı zamanda ciddi bir an: konusunu bir gazete okurken gösteren Cassatt, 19. yüzyılda kadınların artan okuryazarlığının önemine değiniyor. 19.yüzyılda, evlerinin ötesinde topluma artan katılımlarına ve oy hakkı için savaşmaya başladıklarında güncel olaylardan haberdar olmalarına.
Kadın ve Kızı Araba Sürüyor
Cassatt, iç mekanların, tiyatroların ve opera evlerinin hayatını yakalamanın yanı sıra, saygın kadınların toplumda özgürce hareket edebildiği az sayıdaki kamusal alanlardan bazıları olan Paris'in park ve bahçelerindeki figürlere de baktı. Bu tablonun modelleri Cassatt'ın kız kardeşi Lydia ve Degas'ın genç yeğeniydi. Ortam, popüler bir buluşma yeri ve keyifli gezintiler için manzaralı bir destinasyon olan büyük, yemyeşil bir park olan Bois de Boulogne'dur. Cassatt, konusuna sıkıca odaklandı, kompozisyonun sol tarafında atı ve sağ tarafında arabayı kırptı. Soluk pembe giyinmiş küçük kız, dizginleri tutan kadının yanında sessizce oturuyor; gençlik ve yetişkinlik, deneyim ve öğrenme arasındaki bu karşıtlık, Cassatt'ın birçok psikolojik gözlem anlarından biridir. Bu çalışma aynı zamanda fiziksel olarak aktif (hala kibar olsa da) bir görev gerçekleştiren iyi yetiştirilmiş bir kadını betimlemesiyle zamanına göre alışılmadıktı.
Mektup
Nisan 1890'da Cassatt, Paris'teki École des Beaux-Arts'ta Japon renkli gravürlerden oluşan bir sergiye katıldı. Bu etkinliğin ardından, modern bir kadının hayatını gösteren on baskılık bir seri oluşturmaya karar verdi. Tamamlanan dizide kadınların tuvaletlerini yapmaları, çocuklarını yıkamaları, çay içmeleri vb. sahneler yer aldı; bu örnek, masasına yeni yazdığı bir mektubu mühürleyen bir kadını göstermektedir. Kompozisyon, desenleri (duvar kağıdı, kadın elbisesi) düz renk alanlarıyla (masanın dikey arkası, mektup ve zarfın kağıdı) dengeler ve izleyiciyi odanın sığ alanına yakınlaştırır, burada zorlanmış perspektif belirgindir. masanın garip bir şekilde çarpık yazı paneli. Bu üslup seçimleri geleneksel Japon baskı resimlerinden etkilenmiştir, ancak kadın kıyafetleri ve diğer nesnelerin tümü Cassatt'ın dünyasının çağdaş detaylarıdır.
Anne ve Çocuğu
Yüzyılın başında, Cassatt figürleri için profesyonel modeller kullanarak neredeyse sadece anneler ve çocuklar konusunda çalışıyordu. Bu resimde, yaşamın farklı aşamalarındaki kadınlar arasındaki etkileşime bir kez daha yakından bakıyor. Annenin modaya uygun kıyafeti, çocuğun masum çıplaklığı için bir perde görevi görür ve iki figür, jestleri ve bakışlarıyla birleşir. Kompozisyona iki ayna ekleyerek Cassatt, görüntülerin içinde karmaşık bir uzamsal ve kavramsal görüntü düzenlemesi oluşturdu. Diego Velázquez ve Peter Paul Rubens'ten Édouard Manet'e kadar sanatçılar, kadınları aynalarda kendilerine bakan, kendilerini başkaları tarafından beğenilecek güzellikte nesneler olarak gören kadınları tasvir etmişti. Cassatt, Batı sanatında bu geleneğin farkındaydı, ancak bunu Mother and Child'da alt üst etti. Burada kadın ve kız, çocuğun yansımasını birlikte gördükleri küçük, dairesel aynaya bakarlar. Bu esrarengiz çalışmada, gerçek özneler, anne etkisinin rehberliğinde genç kızın gelişen kadın kimliği ve gelecekteki kadınlığı haline gelir.
İlgili İçerik: Vincent van Gogh Neden Kulağını Kesti? Ne Kadarını Kesti?
İlgili İçerik: Kanagawa Oki Nami Ura (Büyük Dalga): Hokusai'nin başyapıtı bize ne anlatıyor?
İlgili İçerik: Leonardo da Vinci'nin Tablosundaki Kakımlı Kadın Kimdir? Gizemi Nedir?
İlgili İçerik: Raphael'in Atina Okulu neden önemli? Hangi ünlü isimler tabloda?
İlgili İçerik: Rokoko Sanat Akımı: Nedir, Tarihi, Sanatçıları, Karakteristiği, Eserleri ve Fazlası
